سلام ای ماه را جانان؛ سلام ای شاه را نائب            سلام ای درد را درمان؛ سلام ای قلب را صاحب

به مدحت کاری از دست غزل که برنمی‌آید            چگونه وصف تو گویند شاعرها در این قالب

تو قرآن حـسینی که خدا تقـدیم او کرده            که در هر سوره نه؛ هر آیه داری سجده‌ای واجب

ملائک در دلِ هفت‌آسمان تنها تو را دیدند            فراوانند انجم؛ کیست غیر از روی تو ثاقب؟

گمانم صبح میـلاد تو ای پیـغـمـبر ثانی            کسی ناقوس نشنیده؛ اذان می‌گفته هر راهب

هنر زیباتر است آن‌گاه که خرج علی گردد            بخوان مداح؛ بسم‌اله؛ بگو شاعر؛ بزن مطرب

الا ای جـارچی‌ها طـبل بردارید که آمد            عـلـی ‌بن ‌حسین ‌بن‌ عـلـی ‌بن ‌ابی‌طالب

چه جذابیتی داری که عباس از طلوع صبح            به نور روی تو مانده‌ست خیره تا دم مغرب

تو از راه آمدی تا پشت حق باشی و حق با تو            که از امروز می‌لرزد به خود هر ظالمِ غاصب

میان معرکه شانه به شانه با ابا الفضلی            کدام ابله گمان کرده که بر این دو شود غالب

تو برمی‌گردی ای شیرِ جوانان بنی‌هاشم            تو رجعت می‌کنی با آن امام حاضرِ غائب